Adolescentes á caza de microplásticos en Lugo
Premio Galicia na 16.º edición de Voz Natura, curso 2012-2013. Meta conseguida. A casa? Para nada. Ese non é o espírito do profesor Miguel Leiva nin dos seus alumnos do CPR Seminario Diocesano Sacro Corazón de Lugo. Aquel premio foi, desde logo, un acicate para continuar con moita máis enerxía, e tan só con ler a cantidade de actividades que desenvolven para eliminar plásticos e reciclar, calquera recoñece que son, en palabras que agora se volven a utilizar entre a tropa adolescente, «unha máquina».
«Levamos en Voz Natura dous decenios, e agora traballamos en dous eixos: conservar ou feito e facer algo novo», empeza reflexionando Leiva. Un traballo no que participan os 34 alumnos do centro, aínda que os de 2.º de Bacharelato van máis ao seu aire porque teñen outra dinámica. O eixo fundamental é o coidado da horta solidaria que posúen na aldea de Santa Comba, no municipio de Lugo, onde para traballala formaron dúas cooperativas competitivas entre si. Nela hai, ademais, árbores froiteiras e un galiñeiro. Negocio á vista? «Non, para nada, nos somos solidarios e aínda que os produtos dá horta van ao noso comedor, facemos doazóns a Cáritas e máis a un comedor social, sobre todo os ovos e máis cousas».
José Luis Castro, un dos alumnos de 2.º de ESO (hai seis nese curso) intervén para chamar a atención sobre o que están a facer nese momento xusto: reciclando papel. «É o primeiro que levades a cabo?». «Non, utilizando cartón tamén fixemos unha casa de cartón en tres dimensións con teito a dúas augas, e témola de exposición».
E ademais, coa profesora de Lingua e Literatura Española recuperan teas, coas cales elaboran bolsas de pan e taboleiros para xogar (« Ao tres en raia, á brisca, ao que sexa…»), e «así se usan menos plásticos».
Pero desde logo, se algúns alumnos non están encerrados, aquí están. « Hai uns días fixemos xeolocalización de microplásticos pola Muralla —di en ton certamente algo enojado Miguel Leiva—, e sacamos máis de cen fotos de bolsas, pantalóns, luvas… Parece mentira que a xente trate así a un patrimonio dá humanidade!».